Η Ινδονησία αντιμετωπίζει κρίση ραδιενεργής μόλυνσης σε μεγάλη βιομηχανική ζώνη στα περίχωρα της Τζακάρτα, μετά τον εντοπισμό του επικίνδυνου ισοτόπου Καίσιο-137 (Cs-137) σε 22 εγκαταστάσεις παραγωγής, ανάμεσά τους επιχειρήσεις που εξάγουν κατεψυγμένα θαλασσινά.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν ο αμερικανικός FDA ανίχνευσε Cs-137 σε παρτίδα κατεψυγμένων πανέ γαρίδων της εταιρείας PT Bahari Makmur Sejati (BMS) με προορισμό τις ΗΠΑ, οδηγώντας σε έλεγχο της ευρύτερης περιοχής από ειδική κυβερνητική task force.
Ο FDA εξέδωσε σύσταση προς διανομείς και λιανεμπόρους να μην διαθέσουν το προϊόν και να το απομακρύνουν.
Διευκρίνισε ότι το ανιχνευθέν επίπεδο (~68 Bq/kg) είναι πολύ χαμηλότερο από το όριο παρέμβασης (1.200 Bq/kg) και δεν συνιστά οξεία απειλή για τον καταναλωτή, αλλά η παρατεταμένη έκθεση σε χαμηλές δόσεις αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου.
Μετά το εύρημα, ο οργανισμός έθεσε τη BMS σε «εισαγωγική ειδοποίηση» και ανακοίνωσε νέες απαιτήσεις πιστοποίησης για γαρίδες και μπαχαρικά από συγκεκριμένες περιοχές της Ινδονησίας. Μεγάλοι λιανέμποροι όπως η Walmart απομάκρυναν σχετικά προϊόντα από τα ράφια τους σε τουλάχιστον δώδεκα πολιτείες.
Στις εγκαταστάσεις της βιομηχανικής ζώνης βρέθηκαν ίχνη Cs-137 και οι αρχές ξεκίνησαν άμεσα διαδικασίες απολύμανσης, ενώ κάτοικοι από περιοχές με υψηλή ρύπανση μεταφέρθηκαν προσωρινά για λόγους ασφαλείας.
Εννέα άτομα—εργαζόμενοι και κάτοικοι—βρέθηκαν θετικά σε έκθεση και παραπέμφθηκαν για έλεγχο, προτού λάβουν εξιτήριο.
Ως χώρος απομόνωσης μολυσμένων υλικών ορίστηκε εργοστάσιο ανακύκλωσης μετάλλου (PT Peter Metal Technology).
Καθώς η Ινδονησία δεν διαθέτει πυρηνικά εργοστάσια ή πρόγραμμα όπλων, οι αρχές αποδίδουν την προέλευση του Cs-137 σε εισαγόμενα σκραπ μετάλλου που πιθανότατα έφτασαν μολυσμένα και μπήκαν στην αλυσίδα τήξης χάλυβα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε άμεσους περιορισμούς στις εισαγωγές σκραπ και εντατικοποίηση ελέγχων σε οχήματα και εγκαταστάσεις που κινούνται εντός της ζώνης.
Παράλληλα, η BMS δηλώνει ότι η δική της μονάδα έχει ήδη απολυμανθεί, όμως 21 ακόμη εγκαταστάσεις—που δεν κατονομάστηκαν—θα καθαριστούν υπό την επίβλεψη της εθνικής πυρηνικής υπηρεσίας.
Το περιστατικό αναζωπυρώνει τις ανησυχίες για τη διασυνοριακή διασφάλιση της ασφάλειας τροφίμων και των αλυσίδων εφοδιασμού, ενώ υπενθυμίζει ότι, αν και μικρές ποσότητες Cs-137 υπάρχουν φυσιολογικά στο περιβάλλον, η μακροχρόνια έκθεση μέσω τροφίμων ή νερού παραμένει ζήτημα δημόσιας υγείας που απαιτεί διαφάνεια, ιχνηλασιμότητα και αυστηρούς ελέγχους.
Πηγή: TA NEA – Κόσμος