Η Κεφαλονιά δεν είναι πια ένα νησί με νεανικό πληθυσμό και μικρές ανάγκες. Από τους 35.861 μόνιμους κατοίκους της, οι 14.500 είναι άνω των 50 ετών και περισσότεροι από 6.000 άνω των 70. Ολόκληρα χωριά αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από ηλικιωμένους. Η δημόσια υγεία δεν είναι για εμάς θεωρία. Είναι καθημερινό βίωμα – και η Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου Αργοστολίου είναι το επίκεντρο αυτού του βίου.
Η Κλινική καλείται να εξυπηρετεί δεκάδες περιστατικά κάθε εβδομάδα, σε συνθήκες διαρκούς πίεσης και πολλαπλών ρόλων. Και όμως, στελεχώνεται από έναν και μόνο μόνιμο παθολόγο. Τον γιατρό κ. Αντώνη Κουρούκλη.
Ο κ. Κουρούκλης δεν είναι ένας απλός επαγγελματίας υγείας. Είναι ο πανταχού παρών. Είναι στα επείγοντα το βράδυ και στους θαλάμους το πρωί. Είναι εκεί όταν φτάνει το ασθενοφόρο και εκεί όταν φεύγει το εξιτήριο. Είναι ο γιατρός που στηρίζει όχι μόνο ένα οργανόγραμμα αλλά ολόκληρη την εικόνα του τι σημαίνει πίστη στον όρκο του Ιπποκράτη όταν τα πάντα γύρω σου κινδυνεύουν με κατάρρευση.
Μαζί του στον αγώνα και η ειδικευόμενη Κωσταντινα Τουλκεριδου καθώς και οι Αγροτικοί γιατροί Μιχάλης Ηλιοπουλος , Χρήστος Αγορης και Διονυσια Γκουβα.
Η αλήθεια που φθάνει είτε από προσωπικές εμπειρίες είτε απο ευχαριστήρια ασθενών είναι ότι Παθολογική Κλινική της Κεφαλονιάς στέκεται όρθια χάρη σε μια ομάδα ανθρώπων, γιατρου, , ειδικευομένενων, αγροτικών , προϊσταμένης, νοσηλευτών , αυτοί που μένουν και αγωνίζονται αυτοί που αξίζουν κάτι παραπάνω από «ευχαριστώ». Αξίζουν στήριξη.Αξίζουν σεβασμό.
🔷 Η Κλινική των Πολλών Παθήσεων – και των Ακόμη Περισσότερων Ευθυνών
Η Παθολογική περιθάλπει σχεδόν όλους τους ασθενείς που δεν έχουν χειρουργική ανάγκη: ογκολογικά περιστατικά, Αλτσχάιμερ, άνοια, καρδιολογικά, εγκεφαλικά, αυτοάνοσα, χρόνιοι ανασφάλιστοι ασθενείς, περιστατικά με ψυχική επιβάρυνση ή μοναχικότητα. Και τους φροντίζει όλους στο ίδιο επίπεδο.
Τα ίδια δωμάτια φιλοξενούν ασθενείς με βαριά άνοια δίπλα σε άλλους που βιώνουν τις τελευταίες τους ώρες. Χωρίς Ψυχιατρική Μονάδα, χωρίς επαρκή διαχωρισμό των περιστατικών, χωρίς τη δυνατότητα μεταφοράς ή αξιοπρεπούς αποκατάστασης. Και όμως, η ανθρώπινη πλευρά του συστήματος αντιστέκεται.
Η νοσηλευτική ομάδα, υπό τη μακρόχρονη καθοδήγηση της κ. Φωτεινής Κολέντση, λειτουργεί ως μια οργανωμένη οικογένεια: συντονισμός, φροντίδα, εκπαίδευση, υπέρβαση.
🔷 Τα μεγάλα νοσοκομεία είδαν και σεβάστηκαν
Δεν πρόκειται για υπερβολή. Ειδικευμένος ιατρός σε μεγάλη δημόσια Παθολογική Κλινική της Αθήνας, μελετώντας τις εξετάσεις και το ιστορικό ασθενούς που νοσηλεύτηκε στην Παθολογική είπε με έκπληξη: «Το πρωτόκολλο φαρμακευτικής αγωγής και φροντίδας που εφαρμόστηκε εκεί είναι άριστο, εφάμιλλο των μεγαλύτερων νοσοκομείων.Δεν θα έκανα εγώ τίποτε περισσότερο».
Οι «πλανόδιοι» γιατροί του νησιού, οι «άγνωστοι ήρωες» του ΕΣΥ, αποδεικνύουν καθημερινά ότι το επίπεδο φροντίδας στην Κεφαλονιά δεν εξαρτάται από τα τετραγωνικά ή τη μακέτα του κτιρίου — αλλά από την ψυχή των ανθρώπων του. Κατι που το κράτος αγνοεί προκλητικά.
ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ : Ασθενεί βαριά και αργεί η γιατριά της!
🔷 Think Tank: Η υγεία των ευάλωτων είναι το μέτρο κάθε ανάπτυξης
Εδώ στο Think Tank του KefaloniaPress υποτηρίζουμε ότι ανάπτυξη χωρίς δικαιοσύνη για τους ευάλωτους, δεν είναι ανάπτυξη αλλά επικοινωνιακό τέχνασμα. Δεν μπορούμε να μιλάμε για βιώσιμη οικονομία όταν χιλιάδες ηλικιωμένοι, μοναχικά άτομα, άτομα με αναπηρίες ή ψυχικά νοσήματα δεν έχουν τη φροντίδα που τους αξίζει,
Η Παθολογική Κλινική πρέπει να αποτελέσει σημείο εκκίνησης ενός νέου αναπτυξιακού συμβολαίου, Να τα ξανα – ματα πούμε:
-
Στελέχωση με σταθερούς, μόνιμους γιατρούς.
-
Λειτουργία Ψυχιατρικής Μονάδας.
-
Επέκταση της Κοινωνικής Υποστήριξης και Αποκατάστασης.
-
Μέριμνα και κίνητρα για τους γιατρούς που έρχονται: σπίτι, επίδομα, αναγνώριση.
-
Αξιοπρεπείς συνθήκες νοσηλείας με νέο ξενοδοχειακό εξοπλισμό (σεντόνια, μαζιλάρια, πετσέτες κλπ).
Αν το Νοσοκομείο γίνει το παλάτι μας μετά την ανακαίνιση, το ερώτημα δεν είναι αν θα έχει μάρμαρα. Είναι αν θα έχει γιατρούς.
🔷 Το «ευχαριστώ» δεν αρκεί
Το κείμενο αυτό είναι μια ελάχιστη συμβολή σε κάτι μεγαλύτερο: την υπεράσπιση ενός αγαθού που λέγεται δημόσια υγεία. Είναι μια σιωπηλή, αλλά σταθερή αναγνώριση ενός αγώνα που δίνεται καθημερινά. Να ξαναδούμε με καθαρά μάτια εκείνους που δεν έφυγαν, δεν εγκατέλειψαν, δεν έκλεισαν την πόρτα. Εκείνους που έμειναν μαζί μας και μένουν μαζί μας στα δύσκολα. Γιατί όταν ο γιατρός μένει, το νησί ζει.
Kefalonia Press
