Αξιότιμη Σύνταξη του Kefalonia Press,
Ως πολίτης αυτού του τόπου και άνθρωπος που έζησε δεκαετίες με την αγωνία του κοινού καλού, νιώθω επιτακτική την ανάγκη να καταθέσω δημοσίως την πεποίθησή μου ότι όλα όσα ακούσαμε κατά τη συνεδρίαση λογοδοσίας του Δημοτικού Συμβουλίου Αργοστολίου για τη δράση της ΕΔΑΚΙ και τις αδιαφανείς, το λιγότερο, απευθείας αναθέσεις, είναι αληθή και πέρα ως πέρα τεκμηριωμένα.
Η τοποθέτηση του δικηγόρου Γιάννη Λυκούδη, επικεφαλής της ΙΣΧΥΡΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ για την ΕΔΑΚΙ υπήρξε συγκλονιστική, φέρουσα το βάρος επιχειρημάτων που στηρίζονται σε αδιάσειστα στοιχεία και με νομική τεκμηρίωση, την οποία μόνο ένας διακεκριμένος νομικός, όπως ο ίδιος, θα μπορούσε να παραθέσει με τόση ακρίβεια και παρρησία.
Όταν αποκάλυψε ευθαρσώς η ΕΔΑΚΙ έχει εξελιχθεί σε εκλογικό ταμείο του δημάρχου, δεν εκστόμισε λόγια κενά περιεχομένου, αλλά διατύπωσε το θεμελιώδες ερώτημα που πλανιέται στα χείλη κάθε σκεπτόμενου δημότη: πού, εντέλει, καταλήγουν τα χρήματα που πληρώνουμε όλοι μας για τη διαχείριση των απορριμμάτων;
Και ιδού η περίτρανη επιβεβαίωση: η ανοιχτή επιστολή του Συλλόγου Δημοτικών Υπαλλήλων, που δημοσιοποιήθηκε ελάχιστες ημέρες μετά την τοποθέτηση του κ. Λυκούδη, ήλθε να φωτίσει και να ενισχύσει πλήρως τις επισημάνσεις του.
Διαβάστε τη σχετική παράγραφο:
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του Δήμου κατήγγειλαν, με λόγο καθαρό και απαλλαγμένο από μισόλογα, ότι καλούνται να διεκπεραιώσουν εργασίες πέραν των καθηκόντων τους, όπως η συλλογή ογκωδών απορριμμάτων — καθήκον που, σύμφωνα με τον νόμο και κάθε έννοια χρηστής διοίκησης, ανήκει αποκλειστικά στην ΕΔΑΚΙ. Αυτό, αγαπητή Σύνταξη, σημαίνει πως η εταιρεία εισπράττει κανονικά, αλλά δεν παρέχει το έργο που δικαιούμαστε και που οι δημότες επωμίζονται οικονομικά. Έτσι τουλάχιστον καταλαβαίνω εγώ.
Το γεγονός ότι και ο Γιάννης Κουρούκλης, επικεφαλής της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, ένας λαμπρός νομικός, άνθρωπος με σύνεση και χαμηλό προφίλ, προχώρησε στις ίδιες αποκαλύψεις, αλλά και στο συγκλονιστικό κάλεσμα «Εάν ακούει εισαγγελέας, πρέπει να μας καλέσει για κατάθεση», αποδεικνύει περίτρανα ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά “στο βασίλειο της ΕΔΑΚΙ”.
Ουδόλως ευκαταφρόνητο είναι να διατυπώνει κανείς δημοσίως τέτοιες βαριές καταγγελίες. Απαιτείται τόλμη, αίσθημα καθήκοντος και, προ πάντων, γνώση — γνώση που καθιστά κάθε λέξη ακριβή και αφοπλιστική. Χωρίς να έχουν υποβληθεί σε αυστηρό νομικό «κόσκινο», οι καταγγελίες του Γιάννη Λυκούδη δεν θα μπορούσαν ποτέ να σταθούν με τέτοια σαφήνεια και με την αγανάκτηση που, ομολογουμένως, τον οδήγησε να υψώσει τους τόνους, αποδεικνύοντας όμως ότι η πολιτική αντιπαράθεση μπορεί να φτάνει στο «κόκκινο» με ευπρέπεια και σεβασμό προς το σώμα.
Για μένα, που παρακολούθησα εκ των υστέρων το βίντεο της παρέμβασής του απο τη σελίδα του στο facebook, είναι πλέον προφανές ότι η τοποθέτησή του δεν αποτελεί απλώς μια αντιπολιτευτική έξαρση, αλλά τη δική μας, την αυθεντική φωνή αγανάκτησης — τη φωνή της αλήθειας που τόσοι δημότες αναζητούμε για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει με τα χρήματά μας και με τη διαχείριση των σκουπιδιών, η οποία ρίχνει βαριά σκιά πάνω από ολόκληρη την Κεφαλονιά.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους όπως ο Γιάννης Λυκούδης. Ανθρώπους που, όταν αντικρίζουν το στραβό, δεν χαμηλώνουν το βλέμμα, αλλά το υψώνουν με περηφάνια, υπερασπιζόμενοι την τιμή και την αξιοπρέπεια αυτού του τόπου.
Εύχομαι οι φωνές σαν τη δική του να πυκνώσουν, να πολλαπλασιαστούν και να μετουσιωθούν σε κύμα που θα σαρώσει την ασυδοσία και θα φέρει την πολυπόθητη κάθαρση.
Μετ’ εξαιρέτου τιμής
Ιάσων Κ.