Η προχθεσινή συνεδρίαση του ΟΚΑΠ θα μείνει στα χρονικά του νησιού ως μία από τις πιο παράλογες συνεδριάσεις που έχω ποτέ παρακολουθήσει. Δεν είναι υπερβολή· όποιος ήταν εκεί ή έστω άκουσε τα όσα λέχτηκαν, κατάλαβε ότι η λογική πήγε περίπατο.
Ο δήμαρχος Ληξουρίου αποφάσισε να αποχωρήσει από τον ΟΚΑΠ, ισχυριζόμενος πως, παρόλο που είναι ευχαριστημένος από τη λειτουργία και τη συμμετοχή του δήμου του στον οργανισμό, θεωρεί ότι με την «αυτόνομη πορεία» θα εξοικονομήσει χρήματα. Ωραία ως θεωρία, αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα: όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος του ΟΚΑΠ Γιώργος Λασκαράτος: ο Δήμος Ληξουρίου δεν έχει καταβάλει ακόμη ούτε τη περσινή συμμετοχή του! Σε ποια λοιπόν οικονομία αναφέρεται;
Άρα – κι εδώ ξεκινά το παράλογο – ο παιδικός σταθμός και η βιβλιοθήκη του Ληξουρίου λειτουργούν χάρη στα χρήματα των άλλων δήμων. Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Αφού άλλοι πληρώνουν τα έξοδα λειτουργίας, γιατί θέλει να φύγει;
Δυστυχώς, κατά την ταπεινή μου γνώμη, η απόφαση αυτή δεν είναι τεχνοκρατική. Ο δήμαρχος Ληξουρίου μοιάζει να λειτουργεί στη σκιά του δημάρχου Αργοστολίου. Σκοπός; Σε πρώτη φάση, η απαξίωση του ΟΚΑΠ. Σε δεύτερη, η ήττα και ίσως η απομάκρυνση του προέδρου του οργανισμού με τον οποίο ο Θεόφιλος Μιχαλάτος είναι σε δημόσια σύγκρουση.
Στην αίθουσα φαινόταν ξεκάθαρα μια υποβόσκουσα συμμαχία: οι «άνθρωποι» του Δημάρχου Αργοστολίου και οι «άνθρωποι» του Δημάρχου Ληξουρίου, συντονισμένοι στον ίδιο ρυθμό. Σκέφτηκα “ Καλά! τι έγινε η περίφημη κόντρα Αργοστόλι – Ληξούρι» Πρόκειται για μια ιστορική τελικά συνεδρίαση που τα βρήκανε οι δυο δήμαρχοι των αντίπαλων πόλεων;
Την εικόνα της συμμαχίας των δημάρχων χάλασε ο πρόεδρος του ΟΚΑΠ Γιώργος Λασκαράτος. Ως όφειλε από τον όρκο του, υπερασπίστηκε τη συνοχή του Οργανισμού που είναι επικεφαλής. Ηταν ψύχραιμος και κυρίως προετοιμασμένος με επιχειρήματα.
Με καθαρό λόγο παρουσίασε αναλυτικά τη δράση του οργανισμού, τα συνολικά κόστη, τον ισολογισμό, τα στοιχεία για τον παιδικό σταθμό «Στέλλα Κουρούκλη» και τη δημοτική βιβλιοθήκη. Κανένα μέλος του ΔΣ δεν αμφισβήτησε τα στοιχεία. Ούτε ένα. Όμως όταν η μάχη δεν είναι για την ουσία αλλά για την εικόνα, τα νούμερα δεν έχουν σημασία.
Αντί ο Δήμος Αργοστολίου να λειτουργεί ως ηγέτης μητροπολιτικός δήμος με όραμα για όλο το νησί και να δυναμώνει τους διαδημοτικούς οργανισμούς προτιμά να χρησιμοποιεί τον ΟΚΑΠ για δικούς του και μόνο δικούς του, πολιτικούς λόγους.
Τι ειρωνεία! ο ίδιος ο κ. Λασκαράτος είναι εκλεγμένο μέλος του συνδυασμού του δημάρχου Αργοστολίου — μόνο που, όπως φαίνεται, οι δρόμοι τους έχουν χωρίσει. Βλέπετε στην αυλή του Θεόφιλου Μιχαλάτου επικρατεί η αρχή : «Ή είσαι μαζί μου, ή σε τρώει το μαύρο σκοτάδι».
H δημοτική αρχή του Ληξουρίου, από την άλλη, εμφανίστηκε χύμα στο κύμα. Καμία εκτίμηση των συνεπειών, καμία στρατηγική σκέψη. Μια απόφαση βιαστική, ίσως και προαποφασισμένη. Όλοι υποψιάζονται ότι υπήρξε κάποια «συνεννόηση» – ή να το πούμε πιο λαϊκά, συναλλαγή – ανάμεσα στους δύο δημάρχους. Άσπονδοι φίλοι, αλλά με κοινό σκοπό. Και τη νύφη, αν τελικά οριστικοποιηθεί η αποχώρηση, θα την πληρώσουν τα ληξουριωτόπουλα.
Σκεπτόμουν -καθώς έβλεπα τη συνεδρίαση -ότι μια χαρά βολεύει τον κ. Κατσιβέλη η διάσπαση του ΟΚΑΠ όχι για λόγους οικονομίας (δεν τίθεται πια τέτοιο θέμα είναι πασιφανές) , αλλά θα «κονομίσει» κάποιες ηγετικές θέσεις για να βολέψει δικούς του ανθρώπους με μισθούς και εξουσίες. ΠΧ Ποιος προορίζεται για πρόεδρος ή επικεφαλής του ΟΚΑΠ Ληξουρίου; Ποια θα είναι τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του διασπασμένου οργανισμού; Θα βολευτούν λοιπόν μια χαρά 5-6 δικά του παιδιά με μισθούς, αποζημειώσεις και γκλαμουριά..Το αντίστοιχο άλλωστε θα συμβεί και στο Αργοστόλι.
Στην ολοκλήρωση της συνεδρίασης φαίνεται ότι η σταδιακή διάλυση του ΟΚΑΠ αποφεύχθηκε — τουλάχιστον προς το παρόν.
Τέτοιοι οργανισμοί δεν πρέπει να γίνονται εργαλείο πολιτικών σκοπιμοτήτων. ΟΚΑΠ σημαίνει παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, βιβλιοθήκες, ανθρώπινες ανάγκες, ανάγκες της καθημερινότητας ευάλωτων δημοτών. Και αυτά δεν είναι σκάκι εξουσίας.
Η κοινωνική πολιτική δεν προσφέρεται για σκακιέρες δημάρχων. Και το νησί, αν θέλει να προχωρήσει μπροστά, πρέπει να θυμηθεί ότι πίσω από τους τίτλους, τα ψηφίσματα και τις αντιπαλότητες υπάρχουν άνθρωποι. Παιδιά, οικογένειες, ηλικιωμένοι.
Αυτοί είναι ο πραγματικός λόγος ύπαρξης του ΟΚΑΠ. Η δύναμη και η αποτελεσματικότητά του οργανισμού εξαρτώνται από τη συσπείρωση όλων των δημοτών του νησιού στη σκέπη του και από χρηστή διοίκηση. Όποιος θέλει να μοιράσει “καρέκλες” ας αρκεστεί στη μοιρασιά των τραπεζοκαθισμάτων της πλατείας του.
Χρήστος Πετράτος